Barrie Stevens ziet verjaardagsshow als bedankje aan Nederland

Barrie Stevens viert dinsdag zijn tachtigste verjaardag groots in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Voor de choreograaf moet het vooral een feest worden voor de andere aanwezigen. De in Engeland geboren Stevens wil met de show Nederland bedanken voor hoe hij hier ruim zestig jaar geleden werd geaccepteerd en meerdere successen kende, vertelt hij aan het ANP.

“Ik moest mijn eigen land verlaten omdat ik worstelde met mijn homoseksualiteit en voelde dat die niet geaccepteerd werd. Het was een soort uitweg voor mij om hiernaartoe te komen en daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Ik heb soms weleens heimwee, dat hoort erbij, maar ik heb in dit land zo ongelooflijk veel kansen gehad om te doen wat ik wilde doen”, zegt de choreograaf. “Ik werd geaccepteerd en daar ben ik heel erg dankbaar voor. Dit feest is mijn manier om die dankbaarheid te tonen.”

Met verjaardagen heeft Stevens eigenlijk niet zoveel, maar tachtig is voor hem een bijzondere leeftijd. “Ik dacht: laat het dan toch maar gebeuren”, zegt hij. De choreograaf heeft collega’s en goede vrienden als Karin Bloemen, Gerard Cox en Peter Douglas gevraagd op te treden. De avond wordt aan elkaar gepraat door William Spaaij, iemand die hij ook al heel lang kent. “Het zijn allemaal symbolen uit mijn leven.”

Verrassing

Wat ze op het podium gaan doen, is nog een verrassing voor Stevens. “Ik mag helemaal niks weten. Zo nu en dan doe ik een poging om er toch achter te komen, maar ze zeggen niks. Dat vind ik wel lastig, want ik ben een soort controlfreak en ik moest het uit handen geven.”

De choreograaf gaat zelf ook optreden. Hij opent de avond samen met een jonge danser en ook later op de avond staat hij weer op het toneel. “Daar mag ik niks over zeggen, maar het wordt een cadeautje voor iedereen. Ik ga iets doen wat ik nog nooit heb gedaan.”

Stevens verwacht dat het een emotioneel feest gaat worden. “Mij kennende. Ik ben een behoorlijk emotioneel iemand, ik ben best wel overgevoelig, moet ik bekennen”, zegt hij lachend. Of het ook een afscheid van het podium wordt, weet de choreograaf nog niet. “Tachtig doet vreemde dingen met je. Je geest wil wel, maar lichamelijk moet je een beetje oppassen. Het is een gevecht dat je met jezelf hebt. Maar ik hoop dat het geen afscheid is, ik ben niet zo dol op geraniums.”

BuzzE